تقطیر به معنای جوشاندن و میعان انتخابی یک مخلوط مایع است. این روش جداسازی برای تغلیظ یک جزء مخلوط تا مرز خالص‌سازی به کار می‌رود. جداسازی در این روش بر اساس اختلاف نقطه ی جوش صورت می‌گیرد.
قدمت روش تقطیر به 3000 سال قبل از میلاد باز می‌گردد. شواهد نشان می دهد كه جداسازی الكل با این فرایند در قرن 9 میلادی توسعه یافته است. برخی از کاربردهای مهم این روش جداسازی عبارتند از:
این روش اغلب برای جداسازی مخلوط مایعات با نقاط جوش مشابه استفاده می شود. این فرایند شامل چندین مرحله تبخیر و تراکم است. این روش در بین مهندسان شیمی به فرایند دفع مشهور است.
ستون‌های تقطیر و ساختار‌های داخلی در آن‌ها امروزه در صنایع شیمیایی عمده فرایندهای جداسازی توسط ستون‌های تقطیر صورت می‌گیرد و بیش‌ترین هزینه‌ها نیز مربوط به جداسازی است. اصول عملیات تقطیر، جداسازی سیالات بر اساس تفاوت در نقطه‌جوش یا فراریت آن‌ها است. در صنعت انواع مختلفی از این برج‌ها وجود دارد که هرکدام با جزئیات خاصی طراحی‌شده‌اند […]
